«سمیع عطایی» بازیگر و کارگردان مستند و تیاتر متولد ۱۳۶۰ خورشیدی در کابل است.
او پس از تحصیل در ولایت غزنی، سال ۱۳۷۸ خورشیدی به ایران مهاجرت نمود و در رشته کارگردانی نمایش از دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد.
او در سال ۱۳۹۳ خورشیدی فلم «کهن‌یادگار سرزمین آذر» را در ایران ساخت. از کارهای دیگر آقای عطایی می‌توان به کارگردانی نمایش «زندگی و رویا» اشاره کرد.
«سمیع الله عطایی» در سریال ها و فلم های ایرانی سابقه همکاری با چهره های معروف سینمای و تلویزیون ایران را داشته است که ازجمله آن می توان به مرحوم «خسرو شکیبایی»، «رضا عطاران»، «همایون ارشادی» و بانو «گلاب آدینه» اشاره کرد.
این بازیگر و کارگردان افغانستانی، در سریال «کتابفروشی هدهد» به کارگردانی «مرضیه برومند» که این روزها از شبکه آی فیلم2 در حال نشر می باشد، نیز به ایفای نقش پرداخته است که به همین بهانه خبرنگار آی فیلم2 گپ و گفتی صمیمانه با وی داشته است که در ادامه می خوانیم:
آی فیلم2: از خودتان بگویید که کجا به دنیا آمدید؟ کجا تحصیل کرده‌اید؟ تا چه دوره‌ای؟
عطایی :
متولد کابل هستم و در لیسه شهدای ولایت غزنی تحصیل کردم، بعد از آن در سال 1378 به ایران آمدم و در سال 1384 در رشته تیاتر-کارگردانی تیاتر در «تهران» مصروف تحصیل شدم؛ سال 1389 در دانشگاه تهران مقطع ماستری را در رشته سینما آغاز کردم.
آی فیلم2: از چه زمانی به هنر بازیگری علاقه‌مند شدید؟ آموخته‌های هنری‌تان را چه گونه فرا گرفتید؟
عطایی :
ورودم به دنیای هنر از دوران تحصیلاتم در دانشگاه شروع شد، بیشتر آموخته های هنری من در همان دانشگاه تهران صورت گرفت و با گروه های مختلف تیاتر دانشجویی، تجربه های بازیگری را به طور آهسته کسب نمودم.
آی فیلم2: تاکنون در چه آثار هنری حضور داشته اید؟
عطایی :
اولین تجربه هنری ام در تلویزیون همکاری با خانم «مرضیه برومند» و سریال «کتابفروشی هدهد» بود.
بیشتر کارهایی که انجام دادم در بخش تیاتر بوده که با گروه های مختلف تیاتر در دانشگاه تهران انجام پذیرفته است و چندین نمایش کوتاه که خودم روی صحنه بردم.
همچنین در نمایش های مختلف دیگر به حیث مشاور، طراح صحنه، بازیگردان و بازیگر همکاری کردم.
در سریال های «روزگار خوش حبیب آقا» به کارگردانی آقای «مهدی مظلومی»، «عمارت پدری» به کارگردانی «اکبر منصور فلاح» و «همه بچه های ما» به کارگردانی «تاجبخش فدائیان» حضور داشتم.
با تیاتر های «تهران-پرندک»، «در قهر افتاده»، نمایش «خروس» و تیاتر عروسکی «آخرین برگ» ساخته «محمد برومند» در صحنه حضور یافتم و همچنین نمایش «چلیپا» که برگرفته از رمان «هزار خورشید تابان» از « خالد حسینی» بود که در چهاردهمین دوره جشنواره تیاتر دانشگاه تهران روی صحنه رفت.
«حیران» ساخته «شالیزه عارفپور»، «یک دو سه پنج» به کارگردانی «محمد معیری»، «شبیه پسرم» به کارگردانی « کاستانزا کواتریلیو» از جمله فلم هایی است که در آنها همکاری داشته ام.
آخرین کاری که در ایران انجام دادم، فلم مستند«کهن یادگار سرزمین آزر» بود که خوشبختانه بسیار موفقیت آمیز بود و جایزه بهترین فلم مستند از جشنواره فلم های افغانستان در لندن به این مستند تعلق گرفت.
آی فیلم2: آقای عطایی این روزها سریال کتابفروشی هدهد با نقش آفرینی شما از آی فیلم2 درحال نشر می باشد، چه شد که برای بازی در این سریال انتخاب شدید؟ کمی درباره کرکتر خود در این سریال بگویید.
عطایی :
این موضوع بر می گردد به دوران دانشگاه تهران که یکی از استادها با خانم «مرضیه برومند» در ارتباط بودند و برای سریال جدید خانم برومند به دنبال یک بازیگر برای یک نقش افغانستانی بودند که در نهایت من را برای این کار پیشنهاد دادند و بعد از صحبت های اولیه برای این نقش انتخاب شدم . در آن زمان به این فکر می کردم که بیشتر تجربه کسب کنم.
آی فیلم2: کمی درباره «کهن‌یادگار سرزمین آزر» برای ما بگویید و اینکه ایده ساخت آن چه گونه به ذهنتان رسید؟
عطایی :
ایده این کار کمی مفصل است چرا که برای پایان نامه مقطع ماستری خود، موضوع «معرفی و شناسایی نمایش های محلی در افغانستان» را انتخاب کردم و از آن زمان به این فکر بودم که از نمایش های محلی مستند بسازم.
در واقع کار پژوهشی انجام گرفته بود اما تصویری نداشتیم و تصمیم گرفتم از این موضوع یک تصویرسازی داشته باشم که ایده اصلی این مستند را از روی پایان نامه گرفتم و شروع به نگارش فلمنامه نمودم.
آی فیلم2: با کدام کارگردانان و بازیگران ایرانی کار کرده‌اید؟
همراه خانم «بنی اعتماد»، خانم «شالیزه عارفپور»، خانم «مرضیه برومند»، آقای «محمد معیری»، آقای «تاجبخش فدائیان»، مرحوم «خسرو شکیبایی»، «همایون ارشادی»، «باران کوثری»، «رضا عطاران»، «فرهاد آئیش»، «ژاله صامتی»، «گلاب آدینه» و... همکاری داشته ام.
همه اسامی را به خاطر نمی آورم اما بهترین تجربه های کاری من در ایران، فلم «حیران» همراه مرحوم خسرو شکیبایی بود؛ مستند «کهن یادگار سرزمین آزر» هم تجربه بسیار خوبی با عوامل حرفوی سینمای ایران بود.
آی فیلم2: کمی در مورد حضور خود در نمایش عروسکی « آخرین برگ» ساخته محمد برومند بگویید.
عطایی :
تیاتر عروسکی «آخرین برگ» یک کار بین المللی بود که هنرمندانی از کشور های امریکا، کانادا، ایران و افغانستان در این نمایش حضور داشتند.
موضوع آن، صلح و دوستی بین انسان‌ها بود. در این نمایش، نقش روباتی را بازی می‌کردم که ساخته دست انسان‌هاست و به ویرانی و کشتار بشر دست می‌زند.
آی فیلم2: اثر تازه‌ای برای نگارش یا نمایش روی دست دارید؟
عطایی :
فلم «گلوی سرخ قلم» که به موضوع بازماندگان کورس موعود می پردازد و مستند «دختران پل سرخ» پروژه هایی است که در حال کار بر روی آن ها هستم.
آی فیلم2: نظرتان راجع به شبکه آی فیلم2 چیست و به نظر شما رسانه ها چه نقشی در محکم تر نمودن روابط کشورهای فارسی زبان می توانند داشته باشند؟
عطایی :
زمانی که در ایران بودم یکی از آرزوهای من این بود که از طریق یک رسانه تلویزیونی، به فلم های ساخته شده توسط کارگردانان افغانستانی با نگاه متفاوت به این موضوع پرداخته شود و در این زمینه خیلی تلاش کردم که رویکرد رسانه ای متفاوت از مهاجرین افغانستانی داشته باشیم.
با وجود رسانه هایی مثل آی فیلم2، نگاه ها نسبت به قبل تغییر کرده و این اقدام بسیار مثبت و تاثیرگذار بوده است. این تغییر دیدگاه در حوزه فارسی زبانان باعث می شود که کشورهای فارسی زبان به یکدیگر نزدیکتر شوند.
آی فیلم2 حرکت مثبتی را در پیش گرفته و اگر برای نزدیکی و شناخت افکار کشورهای فارسی زبان کار کند، کار خود را به خوبی انجام داده است.
آی فیلم2: به کارنامه سینمای ایران در بازنمایی مهاجرین چه نمره‌ای می دهید؟ گویا عنوان پایان نامه شما هم بازنمایی افغانستان در سینمای داستانی ایران می باشد.
عطایی :
پایان نامه دوره ماستری من در مورد «بازنمایی افغانستان در سینمای داستانی ایران» بود که آماده چاپ به حیث یک کتاب مستقل است.
یکی از دغدغه های اصلی خودم ارائه یک رویکرد متفاوت از جامعه مهاجر افغانستانی در رسانه هاست که در سال های اخیر بازنمایی ها در واقع با سیاه نمایی عوض شده اند که موضوعی دردآور برای من بود.
آی فیلم2: اگر حرف ناگفته‌ای باقی مانده است، بیان کنید.
عطایی :
آرزوی سلامتی دارم برای شما، همیشه خوشحال و موفق تر از قبل باشید.
مصاحبه کننده :عبدالله اصغرنژاد
